به گزارش پایگاه خبری ترشیز خوان؛ نقش تاریخی امام حسن مجتبی (ع) یک نقش میانجی در دو مقطع تاریخ حساس رسالت نبوی و خلافت علوی در یک سو و عاشورای حسینی در سوی دیگر است.
مدیریت هوشمندانه در حیله گرترین دستگاه حکمرانی تاریخ بشر؛ پرده برداری از چهره مزورانه و منحرفانه خلافت اموی؛ اعتبار زدایی پیشگیرانه از سبک حکمرانی مبتنی بر وراثت؛ مدل سازی از مذاکره صلح مقتدرانه و صلحنامه نویسی حکیمانه و تدبیر در بقاء مؤلفههای اصلی و بنیانهای نظری اسلام نبوی و علوی تنها برخی از جلوههای نقش آفرینی امام حسن مجتبی (ع) است.
حفظ خانواده رسالت و امامت از خطر نسلکشی بیثمر؛ صیانت از مذهب اهل البیت در بستر ولایت و امامت؛ ترویح کرامت انسانی در زیست انسانی و اجتماعی و بسترسازی برای نهضت عاشورا از طریق تربیت نسلی نو از مجاهدان مقاوم نیز از دیگر جلوههای نقش آفرینی کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی (ع) است.
مهمترین یافته راهبردی از شخصیت معنوی، اجتماعی و سیاسی امام حسن مجتبی (ع)؛ نقش آفرینی هوشمندانه و کریمانه او در گذار از دوره قاعده نگاری حکیمانه نبوی و علوی برای الگوسازی از حکمرانی توحیدی به نهضت عزتمندانه حسینی برای شالوده شکنی از مدل حکمرانی اموی است.
- نویسنده : احمد باقری مزینانی استادیار دانشگاه