به گزارش پایگاه خبری ترشیز خوان؛ به نقل از گیل فام، امروز که جامعه ایران با انواع چالشهای اقتصادی و اجتماعی دست و پنجه نرم میکند و اهریمن فساد به انحای مختلفی در راس تمامی مشکلات کشور سایه افکنده و در پی آن منیت گرایی صرف و آنومی اجتماعی هولناک حلقوم مشارکت مدنی را فشرده است قطعا لزوم وجود و حضور انسانهای مصلح به عنوان نگین سعادت و پیشرفت کشور ملموس خواهد بود و رفته رفته جای خالی شهدای مصلح بیش از پیش در جامعه احساس خواهد شد.
افرادی که وقت، مال و جان خویش را بدون هیچ چشمداشتی برای میهن خود هزینه کنند و در قبال آن بیمی به دل راه ندهند به طوری که شهید مطهری در خصوص این افراد میفرماید: در جامعه امروز ما قلیل الوجودترین و عزیز الوجودترین فرد، فرد مصلح است.
فرد مصلح به از صالح است زیرا صالح کسی است که کار نیک انجام میدهد ولی مصلح در کنار اینکه انسان نیک کرداری است دیگران را نیز به عمل صالح دعوت میکند.
در بین مصلحان امام حسین(ع) شاخص و سمبل است که در راه سفر به کربلا فرمود: رسالت و هدف از قیام من اصلاح امور است. و قطعا عاملی که موجب بدرفتاری حکام و در نتیجه شهادت ائمه اطهار شد نه نماز و عبادت بلکه مبارزه با ظلم و فساد بوده است.
هفت اردیبهشت، سالروز شهادت یکی از مصلحان کشور است که باید الگو و اسوه سلامت نفس، میهن پرستی و مبارزه با فساد برای تمامی مسئولین و حتی مردم باشد.
این روزها که طبیعت ایران و جنگلهای هیرکانی بیش از هرزمانی به دلایلی چون فساد اداری، قانونگریزی، سوءاستفاده از قدرت و … مورد آماج سودجویان و زمین خوارن قرار گرفته است یاد و نام شهید جنگلبان ناصر پیروی، رئیس وقت اداره منابع طبیعی ماسال در دل دوستداران ایران زمین نجوا میکند.
فردی که تعهد، مسئولیت پذیری و سلامت نفس آن در قبال حفاظت از بیت المال و انفال الهی به مذاق بسیاری از متخلفان و سودجویان خوش نیامده و هرگز تسلیم هوای نفس ناشی از وسوسه های رانتخواران قرار نگرفته است.
اما در یکی از این مقاومتها، گروه چهار نفره ای از سودجویان به سرکردگی فردی نظامی در پی مخالفت شهید ناصر پیروی در خصوص تصاحب اراضی ملی پس از بیاثر واقع شدن تطمیع وی، دست به کار تهدید بردند(وی پس از مواجه شدن با تهدیدها به سازمان قضایی نیروهای مسلح نیز شکایت برده بود که تا هنگام قتل وی پیگیری نشد) و حتی با توسل به تهمت های اخلاقی مترصد برکناری او شدند.
اما متعدیان بعد از اینکه از تمامی راهها برای رسیدن به اهداف شوم خود ناامید شدند در روز هفتم اردیبهشت سال ۱۳۸۴ در حالی که شهید پیروی عازم محل کار خود بود طی یک ایست بازرسی ساختگی توسط ۴ نفر که لباس نظامی به تن داشتند ربوده و جسد وی پس از ۴۸ ساعت بدون سر در جنگلهای هفت دغنان صومعه سرا کشف شد.
بنا بر اظهارت متهمان در زمان بازسازی صحنه قتل سر شهید را پس از شکنجه های بسیار به وسیله موکت بر از تن جدا کرده اند به طوری که نتایج پزشک قانونی هم نشان داد که قسمتهایی از لباسهای او به دلیل مقاومت در زمان مرگ پاره شده و علفهای کف جنگل در هر دو مشت گره کرده دستش شدت شکنجه و تحمل دردهای بسیار را حکایت میکند.
هرچند پس از ۴۵ روز تمامی عوامل دخیل دستگیر و سپس دو متهم اصلی این پرونده(سرهنگ نصیری و کاظمی ) اعدام و دو نفر دیگر به ۱۵ و ۲۰ سال حبس محکوم شدند اما هنوز هم پس از قریب به دو دهه یاد و مرور شهادت آن شهید مصلح دلها را محزون و دیده گان را جیحون میکند چرا که از یک طرف شهادت شهید پیروی نه تنها فقط قتل یک انسان نبود بلکه سربریدن عدالت، سلامت نفس، تعهد و مسئولیت پذیری یک مدیر بود و از طرفی جامعه کنونی ما به دلایلی چون فساد، رانت، اختلاس، بی تعهدی و بی مسئولیتی در قبال کشور تشنه وجود و ظهور چنین مدیران و مسئولانی است.
شهید پیروی در کنار معصومیت ظاهری و سیمایی خود از معصومیت درونی نیز برخوردار بوده است به طوری که به دلیل مقاومت و ایستادگی در قبال هوای نفس و امتناع از برآوردن خواستههای گروهی سودجو به شهید مبارزه با مفاسد اقتصادی مشهور و از وی به عنوان یکی از خوشنامترین و شجاعترین جنگلبانان ایران نام برده شدهاست.
لذا عقیده بر این است که سرسختترین و و طاقت فرساترین جبهه های جنگ ایستادگی و مقاومت در برابر هوای نفس، زیاده خواهان و مفسدان داخلی است و قطعا بالاترین مقام شهادت نیز ایثار در همین طریق است چرا که آن چیزی که سرباز در مرزها با آن روبه رو است دشمن خارجی و آنچه ایثار میکند فقط جان است ولی آنچه یک سرباز مصلح با آن دسته و پنجه نرم میکند نه بیگانه بلکه هموطن و هم خون و هم کیش اوست و قطعا چیزی که نثار وطن خویش میکند جان است و هرچه دارد.
به همین خاطر است که بسیاری از افراد حتی آنهایی که سابقه جنگ در جبهه دارند در این جبهه مردود شده اند بنابراین ارزش نهادن بر انسان های مصلح و تربیت آنها میتواند کورسوی امیدی برای رهایی از وضعیت موجود در ابعاد مختلف کشور باشد.
در ابعادی از جامعه که نه تنها فقط مسئولین بلکه مردم عادی حتی در دورافتاده ترین روستاها هم به انحای مختلفی تسلیم آن شده و خود را منطبق بر آن کرده اند و هرگز تاب و تحمل اصلاح و تغییر آن را برنخواهند تابید.
- نویسنده : فرشید کریمی
