به گزارش پایگاه خبری ترشیزخوان؛ در سال جاری مهمان ناخوانده‌ای با نام ویروس کرونا باعث شد زندگی عادی مردم چهره دیگری به خود بگیرد و به اجبار خانه نشینی جایگزین دید و بازدیدهای نوروزی شود.
در چنین شرایطی مردان و زنان غیور این سرزمین بیکار ننشستند و خالصانه پا به عرصه جهادی از نوع جنگ بیولوژیک گذاشتند و مردم نام آنها را با واژگان زیبای “مدافعان سلامت“ مزین کردند. پرستاران و پزشکانی که در خط مقدم مدافعان سلامت قرار دارند و مردمی که نسبت به شرایط به وجود آمده بی تفاوت نیستند و به نوع دیگری لباس رزم پوشیدند.
نجمه صاحب زمانی، نویسنده دفاع مقدس یکی از همین مردم غیور است که پا به این عرصه گذاشته چرا که به گفته خودش «دوست ندارم که فقط نوشته‌های من حرف بزند بلکه کنار نوشته‌هایم دوست دارم که اهل عمل باشم».
خبرنگار پایگاه خبری ترشیزخوان با این بانوی فعال مصاحبه‌ایی تفصیلی انجام داده که در ادامه آمده است.
ترشیزخوان: کمی از خودتان و نوشته‌هایتان بگویید و اینکه اکنون به چه فعالیتی مشغول هستید؟
چندین سال است که در حوزه دفاع مقدس قلم می‌زنم و از نزدیک با خانواده‌های شهدا در ارتباطم.
در رابطه با نوشته‌هایم هم سوغات کربلا، خفتگان بیدار، ماه کوثر (زندگی نامه شهید صادقی)، هجران یعقوب، او همچنان هادیست، زنگ ایثار و دوگام تا خدا از جمله کتابهایی است که در رابطه با زندگی و خاطرات حوزه شهدا به رشته تحریر درآوردم و از این بابت واقعا از خدایم سپاسگزارم.
در حوزه اجتماعی هم کتابهای پیمان عاشقی، بربال فرشته و بازی با روزگار را نوشتم و در ادامه تصمیم دارم از خاطران حضور سه پرستار خانم که از کاشمر به خط مقدم جبهه اعزام شدند بنویسم.
ترشیزخوان: با توجه به شرایط کنونی که مردم محبور به خانه نشینی هستند موقعیت مناسبی است که زمان بیشتری برای نوشتن صرف کنید چگونه است که ما شما را در کارگاه تولید ماسک می‌بینیم؟
حق با شماست؛ موقعیت خوبی برای نوشتن است و قطعا زمان بیشتری برای نوشتن دارم و و یروس منحوس کرونا مانع از این شده که بتوانم به دیگر فعالیتهای فرهنگی‌ام که در بیرون خانه انجام می‌دادم بپردازم اما در پاسخ شما باید بگویم که همه چیز نوشتن نیست اگر که ما می‌نویسیم باید پای عمل آن هم باشیم.
ما که توفیق پیدا کردیم که در راه شهدا قدم برداریم و محرم خانواده های شهدا شدیم دوست ندارم که فقط نوشته‌های من حرف بزند بلکه دوست دارم کنار نوشته‌هایم، اهل عمل هم باشم و پیرو اهداف و آرمانهایی که شهدا به من یاد دادند.
در این مدتی که در زندگی آنها تحقیق می‌کردم چیزهای بسیار مفید و ارزنده‌ایی یافتم که واقعا از هر گنجینه‌ایی گرانبهاتر است. اکنون هم که مردم شهرم با مشکلات ویروس کرونا دست و پنجه نرم میکنند موقعیتی است که می‌‌توانم خودم را بیازمایم و در این سنگر هم خدمت کنم.
ترشیزخوان: از راه اندازی کارگاه تولید ماسک برایمان بگویید.
معمولا وقتی که دچار بحران می‌شویم با کمبودهایی مواجه می‌شویم البته بماند که سوء استفاده‌هایی میشود و مشکلاتی از جمله احتکار پیش می‌آید که خوشبختانه تا کنون توسط مسئولین و همراهی مردم و بویژه خیرین مدیریت خوبی شده است.
این کارگاه تولید ماسک هم توسط یک جوان خیراندیش کاشمری که کمتر از ۳۰ سال سن دارد با نام اردشیر سلیمانی راه‌اندازی شده و من هم سعی کردم در حد توان وی را همراهی کنم و تعدادی از بانوان سرپرست خانوار را معرفی کردم که اکنون مشغول به فعالیت در کارگاه هستند.
مؤسسه خاصی هم از ما پشتیبانی نکرده و مدیریت مالی به عهده جوان غیوری است که نام برده شد و خوشبختانه سرزمین ما مملو است از چنین جوانانی و این نیست مگر نتیجه تربیت اسلامی و الگو گرفتن از جوانانی که اکنون در بین ما نیستند اما راهشان تداوم دارد.
ناگفته نماند که اداره آموزش و پرورش کاشمر در ابتدای کار، مکان و چرخهای صنعتی را در اختیار ما گذاشتند که جای تشکر دارد و در ادامه به علت مشکلات ایاب و ذهاب بانوان، کارگاه را آقای سلیمانی به مکان دیگری انتقال دادند.
این کار هزینه بر است و زحمت زیادی هم دارد از تولید و پخش و مسایل بهداشتی و غیره. کادر خاصی هم پشت سر ما نیست. هزینه دستمزد خانم‌ها که بیشتر سرپرست خانوار هستند بر عهده آقای سلیمانی است و تصمیم راه اندازی این کارگاه هم ایده همین جوان است. از خیرین دیگری هم که قصد داشته باشند به ما بپیوندند استقبال می‌کنیم.
ترشیزخوان: لطفا در رابطه با بهداشت کارگاه توضیح دهید؟ و اینکه ببشتر چه کسانی از ماسک های تولیدی شما استفاده میکنند؟
تمام مراحل فعالیت کارگاه تولید ماسک زیر نظر شبکه بهداشت است و از نزدیک نظارت دارند.
ماسک‌ها هم بعد از آماده شدن به مدیریت شهری تحویل داده میشود و کسانی که مجبور به کار در بیرون از خانه هستند و افرادی که در حال ضدعفونی شهر هستند و نیز رفتگرها و رانندگان تاکسی در اولویت این کارگاه قرار دارند و تا زمانی که بحران کرونا را پشت سر بگذاریم این کارگاه وجود دارد.
ترشیزخوان: شرایط کنونی را چطور می‌بینید؟
این ایام من را یاد دهه شصت می‌اندازد؛ در دهه شصت این جنگ میکروبی در کشور ما بود و رزمندگان ما خیلی راحت می‌توانستند شانه خالی کنند و با خود بگویند چون احتمال حمله شیمایی هست بنابراین ما هم نرویم که خطر نزدیک است ولی همه آنها پای آرمانهای انقلاب ایستادند و سینه سپر کردند و با فدا کردن جانشان به ما هم یاد دادند که در مواقع بحران و چنین مواقعی حساسی باید سنگرمان را حفظ کنیم و در چنین شرایطی که بحران کرونا اقتصاد خانواده ها را بیش از گذشته تحت تأثیر قرار داده و مردم از نظر مالی در مضیقه هستند در حد توانمان کنار مردم باشیم و انقلابمان را حفظ کنیم.
ترشیزخوان: به عنوان نویسنده دفاع مقدس که چندین کتاب در حوزه شهداء قلم زدید و نوشتید و از نزدیک با خانواده‌های شهدا در ارتباط بودید شهدا در چنین موقعیتی بودند چه کاری انجام می‌دادند؟
شهدا در هشت سال دفاع مقدس ثابت کردند که پای تمام حرفهایشان ایستادند. هیچ جایی نبوده که نیاز به نیرو داشته باشد و خالی بماند. رزمنده‌ایی که تنها ۱۳ سال سن داشته و چه آن رزمنده‌ایی که دیگر همرزمانش به او پدربزرگ می‌گفتند و راضی به واکس کفش رزمنده‌ها بودند و یا لیوان آب یا شربتی به دست رزمنده‌ها بدهند و چه بسا پیرمردهایی که در خط مقدم جبهه حضور داشتند.
به هر حال جانشان در برابر حفظ اسلام و رضایت قلبی رهبرشان ارزشی نداشته است و اگر اکنون هم بودند باز هم در صحنه بودند و آنچه که لازم بود انجام می‌دادند.
ترشیزخوان: حرف آخر
خواهش دارم که مردم عزیزمان و بویژه همشهریانم جز ضرورت از خانه بیرون نیایند و این مدت را به عنوان یک وضعیت اضطراری قبول کنند.
چنانچه یک نفر مراقب نباشد قطعا مابقی افراد خانواده یا جامعه را هم درگیر می‌کند.
خواهش می‌کنم که موضوع را جدی بگیرند و در خانه بمانند و از مواردی لذت ببرند که تا کنون کمتر در ایام عید تجربه کردند مانند کتاب خواندن و به بچه‌ها آموزش‌های جدید بدهند تا این ایام را هم با موفقیت پشت سر بگذاریم و همراه با مدافعان سلامت که در خط مقدم جبهه هستند با اتحاد و همبستگی خود کرونا را شکست دهیم و بزودی چشن پیروزی بگیریم
خبرنگار و تنظیم خبر: حوریه صادقی زیرک آباد
انتهای پیام/
