به گزارش پایگاه خبری ترشیز خوان؛ هفته گذشته در چنین ساعتی خبر ترور اندیشمند اقتدار “دکتر محسن فخری زاده” منجر به حیرت همراه با بهت مردم ایران، و مسرت همراه با سکوت مستکبران شد. عجایب این خبر آن بود که دوست داران از هویت چنین مردی بی خبر و دشمنان از حیات آن به شدت مضطرب بودند.
بی خبری افراد نزدیک و اطلاع همراه با وحشت دشمن، خود به تنهایی کفایت از عظمت این مرد در بعد هوشمندی علمی و اخلاص عملی او است. با این وجود در خصوص شهادت این اندیشمند عرصه دانش و علم، دو نکته بارز و قابل تامل وجود دارد:
یکم. اینکه راه آسمان همچنان صرفا از یک مسیر بر روی دو گروه و با یک میانجی باز است. میسر اصلی جهاد کبیر: به معنای مقاومت در برابر استکبار به عنوان یک سیستم است. این مسیر همچنان بر روی دو گروه باز است: گروه یک مجاهدان صحنه جهاد عملی مانند: مدافعان حرم با محوریت شهید سردار سلیمانی و گروه دوم مجاهدان عرصه جهاد علمی مانند شهدای اقتدار علمی با محوریت شهید دکتر فخری زاده مخصوصا که اخلاص مهمترین عامل میانجی در کوتاه کردن راه وصل به محبوب است.
دوم. اینکه نظام دچار نفوذپذیری از یک مسیر و با محوریت دو گروه و یک عامل میانجی است. مسیر اصلی ذلت پذیری است؛ نفوذ فقط در انسان های ذلیل ممکن است که شامل دو گروه و یک عامل میانجی است: گروه ۱. نفوذپذیران سفیه: عناصر داخلی که فکر می کند با چراغ سبز، نظام استکباری دست از خباثت خود بر می دارد. گروه ۲. نفوذگران غدار: ذات شیاطین بر سرکشی، حیله گری، جفاکاری و جنایت برای جلوگیری از رشد و سعادت بنا نهاده شده است.
فناوری های نوین مهمترین راه کار ایجاد فرصت برای دسترسی نفوذگران به نفوذ پذیران و ابزار تهاجم بر علیه منابع و مصالح ملی است.
در مجموع آنچه سابقه تاریخی بر آن گواهی می دهد این است که این جنس از شهادت ها بستر رازگشایی تا از اسرار وجودی، گفتمان مستتر و رفتار رمزآلود شهید پس از شهادت است. پس شهادت اندیشمندان خبر از آغازی نو و جهشی با طراوت تر می دهد.
انتهای پیام/
- نویسنده : احمد باقری مزینانی استادیار دانشگاه
