به گزارش پایگاه خبری ترشیز خوان؛ به نقل از ”عطرکارون”داریوش مرادی مدیر عامل جمعیت پیشگیری از اعتیاد و پژوهش آسیب های اجتماعی استان خوزستان  گفت: اوتیسم اختلال شناخته شده ای است که علاوه بر درد و رنج فراوان هزینه زیادی را به خانواده ها تحمیل میکند و به همین دلیل است که دولتها حق ندارند در خصوص این بیماران بی توجه باشند و میباید تامین کننده دارو و بسته های بهداشتی برای این نوع بیماری باشند آنهم از طریق ردیف های مختلف درمانی
با شیوع روز افزون اختلال طیف اوتیسم ، نگرانی های خانواده ها و والدین روز به روز بیشتر می شود به طوری که آن ها به طور مداوم نشانه های اوتیسم را در کودک خود بررسی کرده و در سایت های اینترنتی به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستند .

علائم و مشکلات کودکانی که به این اختلال دچار می شوند ، از فردی به فرد دیگر کاملا متفاوت بوده و از انجام رفتار های کلیشه ای و نارسایی در تکلم و زبان گرفته تا ناتوانی در انجام بازی ها و عدم تشخیص نیات و هیجانات دیگران را شامل می شود .

تمامی این علائم برای والدین و خانواده ها غم و اندوه زیادی به بار می آورد . اما مشکلی که امروزه خانواده هایی که کودک اوتیسمی دارند ، با آن دست به گریبان هستند ، مشکلات رفتاری ای است که بسیار شایع است . در این مقاله خواننده را با انواع این مشکلات رفتاری و دلایلی که می توانند باعث بروز  این رفتار شوند و همچنین انواع درمان های متداول برای برطرف کردن این مشکلات آشنا می کنیم .

انواع مشکلات رفتاری در کودکان مبتلا به اوتیسم

مشکلات رفتاری به اشکال متفاوتی خود را نشان می دهند و به طور کلی در دو طبقه جداگانه درون سازی و برون سازی جای می گیرند .

مشکلات رفتاری درون سازی : اینگونه مشکلات در درون فرد احساس می شود و بیش از اینکه اطرافیان را آزار دهند ، موجب آزار خود کودک می شوند و هسته اصلی آن ها اختلال خلق است . از جمله این رفتار ها می توان به موارد زیر اشاره کرد :

افسردگی

اضطراب

گوشه گیری و انزوا

کمبود اعتماد به نفس

مشکلات رفتاری برون سازی : اینگونه رفتارها ، نمود بیرونی دارند و برای اطرافیان کودک آزاد دهنده هستند به طوری که معمولا والدین برای برطرف کردن این مشکلات سریعا دست به اقدام می زنند . مواردی که در ادامه به آن ها اشاره می شود مثال هایی از این نوع رفتار ها هستند :

پرخاشگری

بیش فعالی

آسیب زدن به خود یا دیگران

قشقرق به پا کردن

اگرچه ممکن است بسیاری از این رفتار ها در کودکانی که رشد عادی دارند هم دیده شود اما تفاوت کودکان مبتلا به اوتیسم با کودکان عادی هم سن و سالشان در تعداد دفعات و شدت بروز این رفتار ها است

. بنابراین ، والدین کودکان اوتیسمی که اغلب به دلیل دشواری در نگهداری و تربیت فرزند اوتیستیک خود ، به استرس های شدید و زیادی دچار می شوند ، کودکانشان را بیشتر در معرض خطر دچار شدن به انواع مشکلات رفتاری قرار می دهند

درمان مشکلات رفتاری در کودکان مبتلا به اوتیسم

همانطور که هر پزشک با تجربه و حاذقی ، پیش از تجویز دارو سعی می کند نشانه های بیمار خود را به درستی شناسایی و ریشه یابی کند ، لازم است قبل از ارائه راهکار برای درمان مشکلات رفتاری،  ابتدا رفتار را به طور کامل تجزیه و تحلیل و علت یابی نماید

یکی از درمان هایی که برای حل مشکلاتی از قبیل خودجرحی و خودتحریکی که ریشه حسی دارند ، ارائه می شود یکپارچگی حسی است. در این روش درمانی که می تواند به شکل بازی درمانی، کار درمانی و یا گفتار درمانی انجام شود به کودک کمک می شود که بهتر از اطلاعات حسی بهره ببرد.

به عنوان مثال از کودکی که حس لامسه اش دچار مشکل است خواسته می شود که اشیاء مختلف که جنس های متفاوتی نسبت به هم دارند را لمس کند. موسیقی درمانی نیز جزئی از این روش درمانی است و از آن برای کودکانی که مشکلات حسی شان در حیطه شنوایی است ، استفاده می شود .

در رابطه با کودکانی که مشکلات رفتاریشان ریشه در عدم ارضای نیاز ها و خواسته هایشان دارد نیز راهبردهایی مانند تیچ و پکس ، کمک کننده هستند . در روش تیچ بر برقراری ارتباط تمرکز می شود و تاکید بیشتر این روش بر این است که مهارتهای زبانی و بیانی کودک با استفاده از نمادهای دیداری تقویت شود و همچنین کودک با استفاده از جدول های زمانی که به صورت تصویری هستند ،بتواند ترتیب وقایعی که اتفاق خواهند افتاد را پیش بینی کند .

روش پکس نیز روش ارتباط از طریق مبادله تصاویر است ، یعنی کودک تعدادی کارت های تصویری در اختیار دارد که شامل تمامی چیزهایی است که ممکن است مورد نیازش باشد و کارت مورد نظرش را به والدین خود می دهد ، والدین هم از این طریق می توانند به او پاسخ مناسب را بدهند و به این ترتیب زبان مشترکی بین کودک و والدینش ایجاد می شود که باعث ایجاد ارتباط بین آن ها می شود .

روش داستان های اجتماعی نیز در رابطه با کودکانی توصیه می شود که در سطوح بالاتری قرار دارند . اگرچه این کودکان می توانند صحبت کنند اما در قضاوت های اخلاقی و تشخیص رفتار درست دچار مشکل هستند . از آنجایی که کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم نمی توانند قصد و نیات دیگران را درک کنند دچار سر درگمی می شوند و در تعاملات اجتماعی رفتار های نامناسب نشان می دهند .

از طریق روش داستان اجتماعی می توان کودکان را با موقعیت های اجتماعی ای آشنا کرد که در زندگی شخصی با آن ها رو به رو می شوند و در قالب داستان ، موارد اخلاقی مورد نظر را به کودکان آموزش داد . این داستان ها به صورت اول شخص نوشته می شوند و محتوای کلی آن ها رفتار های مطلوب اجتماعی هستند.

در پایان می توان گفت: مشکلات رفتاری که تا حد زیادی ، بخش جدایی ناپذیر اختلال طیف اوتیسم هستند باعث وارد آمدن آسیب های جسمی و روانی زیادی برای والدین و کودک می شوند . به طوری که لازم است به دنبال برطرف کردن هر چه زودتر این مشکلات باشیم .

از آنجایی که کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در نشان دادن علائم اختلال ، تنوع خیلی زیادی دارند ، نمی توان تنها به یک درمان مشخص برای تمامی آنان اکتفا کرد . بنابراین ، بسته به این که علت مشکل رفتاری که کودک نشان می دهد چه مواردی می توانند باشند می توان بهترین درمان را انتخاب کرد و از آن بهره برد.
به امید روزی که با یک وحدت ملی و همدلی بتوانیم استرس و فشارهای روانی را کاهش بدهیم تا والدین این بیماران احساس نکنند که جامعه نسبت به گرفتاری آنان با فرزندان عزیزشان بی تفاوت هستند و از همه مهم تر دستگاههای متولی این معضل و بیماری باید دوشا دوش این والدین باشند و شانه از مسئولیت قانونی و عاطفی خود خالی نکنند و نسبت به آن بی توجه نباشند، جدا دارد در همینجا از NGO هائی که دارند با هزینه شخصی خود با دل و جان از بچه های اوتیسم نگهداری و خدمت جهادی انجام میدهند و جور فرار بعضی از مسئولین را که به وظیفه ذاتی خود بی توجه هستند را تقبل کرده اند تشکر ویژه نمایم و امیدوارم مثل همیشه در کارهای داوطلبانه خود موفق شوند و سر مشقی برای بعضی مدیران بی تدبیر باشند.