به گزارش پایگاه خبری ترشیز خوان؛ چندی پیش توفیق مطالعه کتاب «قدرت ارتباطات در جنگ ترکیبی» که توسط آقای سپهر خلجی تالیف شده است، را داشتم. با مطالعه این کتاب و تطبیق آن با تحولات سیاسی – اجتماعی انقلاب اسلامی به ویژه یک دهه اخیر به نتایجی دست یافتم که برخی از مهمترین آنها به شرح ذیل می باشد.
دشمنان انقلاب اسلامی برای این که بتوانند به اهداف خود دست پیدا کنند اقدام به شناسایی عناصر و مؤلفه های قدرت ساز و قدرت افزا نموده و سعی دارند تا در اولویت نخست، مردم را که مهمترین این مولفه ها هستند نسبت به ارزشها و هنجارهای انقلاب منفعل و بی تفاوت کنند و در اولویت دوم، از جنبه نظری مردم مخالف ارزش های انقلابی باشند.
اولویت سوم، مردم عملکری مغایر و مخالف ارزش ها و هنجارهای انقلابی داشته باشند. هم چنین مردم در صورت مشاهده هر گونه ممانعت و مخالفت از ناحیه دیگران، اقدامات آشوبگرایانه و خرابکارانه علیه منافع و امنیت ملی داشته باشند.
فضایی که ترسیم و تحریر شد، نتیجه جنگ ترکیبی دشمنان علیه مردم و انقلاب است. جنگ ترکیبی عصاره جنگ های سخت، نیمه سخت و نرم و به عقیده کارشناسانی مانند جوزف نای، جنگ هوشمند است.
از ویژگی های جنگ ترکیبی یا هوشمند، ابهام در شناخت دوست و دشمن، خودی و دیگری، پیچیدگی، نامحسوس و ناملموس بودن است.
سرعت در انتقال اخبار و اطلاعات، تحریف و تغییر واقعیت ها و وقایع، فرسایش اعتماد، اعتبار و تنزل سرمایه اجتماعی از دیگر ویژگی‌های جنگ ترکیبی است.
در ظاهر چه بسا خشونت جنگ کلاسیک را نداشته باشد اما، جراحت و زخم هایی که بر پیکره ساختار فرهنگی، سیاسی، نظامی و اجتماعی وارد می کند به مراتب عمیق تر و ماندگارتر از سایر جنگ ها است.
هم اکنون و با فرا رسیدن فصل ماراتون سیاسی کشور یعنی انتخابات دشمنان با جنگ ترکیبی سعی دارند تا عموم را نسبت به مشارکت در انتخابات سست، منفعل و بی تفاوت نمایند و در گام دوم، به عدم مشارکت شخصی تمایل داشته و در گام سوم، دیگران را از مشارکت در انتخابات منصرف نماید.
این فرایند در یک کلید واژه خلاصه می شود و آن «جنگ اراده ها» است. سست نمودن اراده ها در دشمن ستیزی و عدم حمایت از مولفه های قدرت ساز انقلاب اسلامی تلاش و خواسته دشمن است.
راهکار مقابله با جنگ ترکیبی دشمنان در این برهه حساس به ویژه انتخابات، جهاد تبیین با هدف شناخت و غلبه در جنگ شناختی است.
- نویسنده : دکتر منصور کامگاری
