تعیین رویکرد اصلی و دال مرکزی برنامه در هر حوزه ماموریتی
تعیین رویکرد اصلی و دال مرکزی برنامه در هر حوزه ماموریتی
رئیس کمیته بودجه شورای شهر تهران با اشاره به صفر تا صد برنامه چهارم توسعه شهری بیان کرد: باید با صراحت و شفافیت بیشتر رویکرد هر ماموریتی تبیین شود.

به گزارش پایگاه خبری ترشیز خوان؛ به نقل از سرویس شورای شهر افق تهران؛ میثم مظفر با اشاره به لایحه برنامه چهارم شهر تهران که توسط شهردار تهران به شورای شهر ارائه شده و ضمن بررسی و نقد فنی این لایحه گفت: اساساً باید محورهای مدنظر جهت تحول در دو برنامه مشخص شود؛ لذا پیشنهاد بنده تعیین احکام ناظر به ایجاد سه تحول است.

 

رئیس کمیته بودجه و نظارت مالی شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به این تحولات اظهار کرد: تحول اول، ناظر بر شهر یعنی تحول کالبدی است و تحول دوم در رابطه با شهروندان و در حوزه تحول رفتاری است و در نهایت تحول سوم نیز درباره مدیریت شهری و تحول سازمانی است که ناظر به این سه بخش پروژه‌ها، مفاد و احکام معین می‌شوند.

 

وی با تشبیه برنامه‌های میان مدت نظیر برنامه‌های چهار ساله، به دوی امدادی اظهار کرد: در این شیوه از یک نقطه، کار تحویل فرد دیگری می‌شود تا او مسیر را ادامه دهد. لذا باید مختصات کمی و کیفی نقطه شروع (آغاز برنامه – وضع موجود) تا نقطه نهایی (پایان برنامه – وضع مطلوب) به وضوح در هر حوزه تبیین و تدقیق شود به گونه‌ای که به صورت کمی و کیفی مشخص، وضعیت قبل و بعد از برنامه کاملاً قابل سنجش و ارزیابی باشد که در لایحه ارائه شده مختصات آغاز و پایان برنامه به خوبی تبیین نشده و لازم است در این زمینه اصلاحاتی را داشته باشیم.

 

کمبود احکام تکلیفی برای اولویت‌های شهرداری

 

مظفر ادامه داد: از منظر توزیع وزنی و کمی تعداد احکام و اهداف هر برنامه که به نوعی نشان دهنده اولویت‌های سیاست‌گذاران و تدوین کنندگان برنامه است، به‌رغم آنکه حوزه حمل و نقل عمومی چه بسا مهمترین چالش و مسئله شهر تهران است و جز اولین اولویت تعیین شده توسط شورای اسلامی شهر تهران در سند الزامات برنامه بوده، اما متناسب با این اولویت، تعداد احکام تکلیفی تعیین شده در لایحه پیشنهادی شهرداری کافی نبوده و نیازمند بازنگری و تقویت اساسی است تا منابع محدود مالی ابتدا در جهت توسعه حمل و نقل عمومی به ویژه توسعه خطوط ریلی مترو، افزایش واگن، افزایش ناوگان اتوبوسرانی و حرکت در مسیر بکارگیری خودروها و موتور سیکلت های برقی باشد.

 

وی در پیشنهادی دیگر گفت: در راستای اجتماعی سازی برنامه، ایجاد همگرایی و فهم مشترک از احکام برنامه در فرم و قالب تدوین برنامه چهارم توسعه، با بکارگیری از خلاقیت و ابتکار و خارج از روال مرسوم که مبتنی بر جملات و متن است، باید جنبه‌های بصری و شماتیک کار وجه غالب برنامه شود. استفاده از نمودار، برای اجتماعی سازی و ایجاد همگرایی در فهم عمومی مشترک از احکام برنامه بسیار مفید است.

 

مظفر توجه به تهیه نگاشت نهادی در تحقق هر یک از احکام برنامه در داخل و خارج شهرداری را ضروری خواند و با اشاره به آنکه جهت تحقق یک حکم مأموریت، گاهاً نیاز به همکاری چند معاونت شهرداری و یا همکاری سایر ارگان‌ها و نهادهای دولتی با شهرداری در برخی مأموریت‌ها است گفت: باید نقش نهادها و چگونگی همکاری آنها مشخص و نگاشت نهادی آن تهیه شود.

 

قراردادن احکامی فراتر از حدود اختیارات شهرداری در برنامه چهارم توسعه

رئیس کمیته بودجه شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: از جمله ایراداتی که به درستی در نقد برنامه‌های پیشین آمده، کم توجهی به سطح و حدود اختیارات شهرداری تهران و قراردادن احکامی فراتر از حدود اختیارات شهرداری است که منجر به عدم تحقق آنها در سطح اجرایی برنامه سوم شده است. در برنامه پیشنهادی چهارم نیز مواد و احکامی وجود دارد که در سطح ملی و در قلمروی وظایف دستگاه‌های دولتی است. مانند رشد جمعیت، ترویج ازدواج و افزایش فرزند آوری و موضوع تأمین مسکن و … که در این گونه موارد باید شهرداری صرفاً به عنوان تسهیل کننده و نهایتاً مشارکت و همکاری کننده دارای نقش باشد و این موارد در زمره وظایف اصلی شهرداری تهران نیست.

 

وی ضمن انتقاد از عدم تعیین رویکرد اصلی و دال مرکزی در هر حوزه مأموریتی عنوان کرد: با مطالعه این سند خواننده متوجه جهت گیری ملموسی در میان انبوهی از مطالب نمی‌شود. به عنوان مثال در حوزه مأموریت اجتماعی و فرهنگی، هدف کلی برنامه چهارم به چه سمت و سویی است؟ خانواده محوری؟ اصلاح فرهنگ رفتاری شهروندان در موضوعات شهری …؟ غنی سازی اوقات فراغت؟ و یا… لذا باید با صراحت و شفافیت بیشتر و تحدید اهداف و رویکردها، دال مرکزی هر حوزه مأموریتی احصاء و تبیین شود.

 

وی تاکید کرد: در تدوین برنامه یکی از موارد بسیار مهم، تعیین اهداف عملیاتی و شاخص‌های قابل سنجش، متناسب با هر حکم است اما در تعیین شاخص‌ها اشکالات جدی مشاهده می‌شود و بعضاً عدم تناسب فی‌مابین هدف و شاخص سنجش وجود دارد.

 

مظفر افزود: در تدوین برنامه چهار ساله به عنوان یک سند ماندگار باید حساسیت‌های مضاعفی را در بکارگیری مفاهیم جریان ساز و واژگان داشته باشیم. برخی از واژگان در احکام برنامه، به هیچ عنوان ماهیت حکم را ندارند. برای مثال در برخی قسمت‌ها، از کلمه پیگیری استفاده شده که صلابت واژگانی نداشته و جنبه حکم قابل سنجش ندارد.

 

رئیس کمیته بودجه و نظارت مالی شورای اسلامی شهر تهران در پایان ضمن تاکید بر توجه به الزامات ارتباط بین برنامه چهارم شهر و بودجه سالیانه شهرداری تهران تشریح کرد: باید این ارتباط به وضوح در برنامه چهارساله تبیین و چگونگی تحقق آن مشخص شود.

انتهای پیام/